وابستگی/ شکست، بیگانگی/ انزوای اجتماعی، نقص/ شرم، محرمیت هیجانی، خود انظباطی کافی/ اطاعت،آسیب پذیری نسبت به ضرر و بیماری، معیارهای سرسختانه، خود تحول نیافته/ خود گرفتار، بی اعتمادی/ بد رفتاری، بازداری هیجانی، رهاشدگی و ایثار (آهی، ۱۳۸۴).
یانگ جهت برآورد پایایی با بهره گرفتن از روش بازآزمایی، فرم کوتاه پرسشنامه یانگ را با فاصله زمانی ۴ هفته بین ۶۰ آزمودنی اجرا کرد و سپس ضزیب همبستگی پیرسون بین نمرات حاصل از دوبار اجرای آزمون محاسبه کرد.
پرسشنامه باورهای غیرمنطقی (IBT)
باورهای غیرمنطقی جونز ۴۰ سوالی در سال ۱۹۶۹ توسط جونز و بر اساس نظریه الیس طراحی شد. این پرسشنامه یکی از پر استفادهترین ابزارهای اندازهگیری باورهای غیرمنطقی در جهان است. نسخه اصلی این پرسشنامه ۱۰۰ سوال بسته را شامل میشود که از ۱۰ عامل تشکیل شده و هر عامل یک نوع تفکر غیرمنطقی را بررسی میکند. فرم کوتاه این آزمون در ایران توسط عبادی و معتمدین در سال ۱۳۸۴ طراحی گردید. آن ها پس از تحلیل پاسخ نامههای آزمودنیها، ۶۰ ماده از ۱۰۰ ماده آزمون را حذف کردند و یک ساختار چهار عاملی به دست آوردند. این چهار عامل عبارت بودند از: درماندگی در برابر تغییر، توقع تأیید از دیگران، اجتناب از مشکل و بیمسئولیتی هیجانی. مطابق تحقیق “وودز” تا سال ۱۹۹۲ میلادی، ۸۰ مقاله و ۲۵ پایان نامه دکتری از این ابزار استفاده کردهاند. وودز از دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ از این ابزار در زمینه تحقیق با بیش از دو هزار مراجع، دانش آموز، کارگاه های آموزشی و مردم فراگیر RET استفاده نموده و موضوعات تحقیقی در زمینه سردردها، اختلالات روان تنی، رفتار تیپ A، خودکشی، اضطراب، خشم بوده است (وودز ۱۹۸۴، وودز و سیلورین ۱۹۹۱، به نقل از تقی پور ۱۳۷۳).
مقیاس بهزیستی روانی ریف ((SPWB
این مقیاس را ریف در سال(۱۹۸۹) ساخت و در سال (۲۰۰۲) مورد تجدیدنظر قرارگرفت. در ایران نخستین بار نیکنام آن راترجمه و مورد استفاده قرار داده است (یحیی زاده،۱۳۸۴؛ به نقل از میکائیلی منیع،۱۳۸۷). این مقیاس۶ عامل خودمختاری، تسلط برمحیط، رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، هدفمندی در زندگی و پذیرش خود را می سنجد، ضمن این که مجموع نمرات این ۶ عامل به عنوان نمره کلی بهزیستی روانشناختی محاسبه می شود. این آزمون نوعی ابزار خودسنجی است که در یک پیوستار ۶ درجه ای از “کاملاً موافقم” تا”کاملاً مخالفم” (یک تا شش) پاسخ داده می شود. از بین کل سؤالات ۴۴ سؤال به صورت مستقیم و۴۰ سؤال به شکل معکوس نمره گذاری میشوند (میکائیلی منیع، ۱۳۸۷). این مقیاس در آغاز بر روی یک نمونه ۳۲۱ نفری اجرا و ضریب هماهنگی درونی مقیاس ها بین۸۶/۰ تا ۹۳/۰ و ضریب پایایی بازازمایی پس از شش هفته بر روی نمونه ۱۱۷ نفری بین ۸۱/۰ تا ۸۶/۰ به دست آمد. همچنین، همبستگی بین خرده مقیاس ها بین ۳۲/۰ تا ۷۶/۰ گزارش شد که بالاترین همبستگی بین پذیرش خود و تسلط بر محیط (۷۶/۰) و پایین ترین همبستگی بین خود مختاری و روابط مثبت با دیگران(۳۲/۰) به دست آمد (بیانی، محمدکوچکی، بیانی، ۱۳۸۷). ریف (۱۹۸۹) شواهدی از روایی آزمون را از طریق محاسبه ضریب همبستگی نمرات مقیاس بهزیستی روانشناختی با نمرات آزمون هایی که عملکرد مثبت روانشناختی (روایی همگرایی) و عملکردهای منفی روانشناختی (روایی واگرایی یا افتراقی) را می سنجید، مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان دادند بین ۶ عامل این پرسشنامه با آزمون هایی که عملکردهای مثبت روانشناختی را می سنجند (مانند شاخص رضامندی از زندگی نیوگارتن، عزت نفس روزنبرگ، کنترل درونی لونسون، تعادل عاطفی برادبورن و مقیاس اخلاق لاوتون) همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (۰۰۱/۰>P) و دامنه همبستگی بین ۲۵/۰ تا۷۳/۰ بود که روایی مقیاس را تأیید می کرد. از طرف دیگر، بین ۶ عامل این پرسشنامه با آزمون هایی که عملکردهای منفی روانشناختی را می سنجند (مانند کنترل بیرونی و دیگران نیرومند لونسون و افسردگی زونگ) همبستگی منفی و معنادار (۰۰۱/۰>P) وجود داشت و دامنه همبستگی بین ۳۰/۰- تا ۶۰/۰- بود. وی همچنین در بررسی خود نشان داد که ۶ عامل این پرسشنامه از یکدیگر مستقل است، اما با یکدیگر همبستگی درونی داشته (۰۰۱/۰>P) و دامنه همبستگی بین ۳۲/۰ تا ۶۷/۰ است و سازه واحدی با عنوان بهزیستی روانشناختی را می سنجد.
افسردگی بک (BDI)
پرسشنامه آزمون بک بر پایه مشاهدات کلینیکی و تجربی تهیه شده است و تا حدود نسبتا زیادی شاخص های معتبر را در تشخیص افسردگی نشان میدهد. این آزمون شامل ۲۱ سوال میباشد که ۲۱ جنبه از علائم جسمانی و روانی افسردگی را بررسی میکند. ۱۵ سوال درباره علائم روانی افسردگی و ۶ سوال درباره علائم جسمانی افسردگی است. پاسخ دهنده باید هر بند از سوالات را خوانده و بر اساس شدت آن علامت، نمره صفر تا سه را انتخاب نماید (خانجانی، ۱۳۸۲). مواردی که این آزمون اندازه گیری می کند عبارت است از:
-
- بدبینی، احساس شکست، تنفر از خود، افکار خودکشی، بی تصمیمی و کندی عمل.
-
- احساس گناه، انتظارتنبیه، احساس بی ارزشی و سرزنش.
-
- گریه، تغییر در تصویر بدنی، ناخشنودی و غمگینی.
-
- کاهش وزن بدن، بی اشتهایی، خستگی، بی حالی و شکایت های جسمانی.
- زود رنجی، بی خوابی، اختلال در خواب.